IN HET HUIDIGE NUMMER: OVER HET ‘INDISCH WORDEN ‘ VAN EEN HOLLANDSE ADELIJKE FAMILIE

Indische Adel gaat over de zoektocht van Egbert Fortuin naar de geschiedenis van de familie Van Braam. Hoe de familie in 1816 in de adelstand werd verheven, maar dat predicaat ook weer verloor.Een verhaal overrijkdom, racisme, geluk en noodlot.

Kwamen er nog opvallende dingen naar boven die niet bekend waren binnen de familie? “De grote lijnen van de geschiedenis waren wel bekend, ook omdat sommige familieleden redelijk bekende mensen waren uit de Nederlandse geschiedenis. Dat geldt in ieder geval voor de stichter van de adellijke tak, jonkheer Aegidius van Braam. Maar veel kennis over de familie was verloren gegaan. Ik denk dat vooral de tweede wereldoorlog en de onafhankelijkheidsoorlog erna en het verhuizen naar Nederland daaraan hebben bijgedragen. Dat was een echte breuk in de familiegeschiedenis. In Nederland wilde niemand zich nog bezighouden met het verleden. Veel mensen uit de stamboom waren dan ook niet meer dan een geboortedatum en sterfdatum. Ik heb mijn best gedaan hun een gezicht te geven, vaak ook letterlijk door foto’s van ze proberen te vinden. Dat was stiekem mijn favoriete onderdeel: op zoek naar foto’s of uitzoeken wie er op foto’s staan.

Door mijn onderzoek heb ik denk ik antwoorden gevonden op twee vragen. De eerste vraag is hoe het leven van de laatste adellijke Van Braams eruitzag (de laatste stierf in 1939) en hoe het kwam dat ze hun adeldom verloren. Maar ook hoe er in adellijke kringen tegen gekleurde mensen zoals de Van Braams werd aangekeken. De tweede vraag die ik beantwoord heb is wat er nou precies in de oorlog (tweede wereldoorlog en onafhankelijkheidsoorlog) is gebeurd met familieleden. Dat is levende geschiedenis die nog steeds doorwerkt in de familie. Helaas moest ik de mythe ontkrachten dat de eerste Indonesische vrouw uit de stamboom, Pantes (1830-1882), een Javaanse prinses was. Maar dat maakt haar zeker niet minder interessant.”